وقتی تقویم ها رو ورق می زنی سالی یکبار توی تقویم ها نوشته "روز زن".

 شاید عادت کردی که فقط سالی یکبار یادت بیفته که تو یک زن هستی!سالی یک بار روزت  باشه و سالی یک بار مبارک باشه!

اما....

روزی که با نام خدا چشم باز میکنی و همسر و فرزندانت رو صبورانه برای عبادت خدا بیدار میکنی،  آن روز، روز توئه!

روزی که صبح تا شب در پی تامین رفاه و آرامش همسر و فرزندانت تلاش میکنی و سعی میکنی خونه مأمنی باشه برای آسودگی وآرامش عزیزانت، آن روز، روز توئه!

روزی که به استقبال همسر خسته از کارت میری، تا غبار خستگی رو از چهره اش پاک کنی و با خوش رویی بهش خسته نباشید می گی، آن روز، روز توئه!

روزی که خسته ای از کار روزانه اما وظایفت روعبادت به درگاه خدا می دونی و خدا رو دائما شکر می کنی به خاطراینکه خانواده ای داری تا تو در خدمت اونها باشی، آن روز، روز توئه!

روزی که در کنار بستر فرزند بیمارت روز رو شب و شب رو روز میکنی و تا شفای اون دستات رو به آسمونه و قلبت در تپش، آن روز، روز توئه!

روزی که با یاد همسرت می آری که توقعاتت از زندگی کمه و ازش میخوای که در حلال و حرام کسبش سختگیر باشه، آن روز،روز توئه!

روزی که حلقه ی ازدواجت رو در طبق اخلاص میذاری تا مشکلا ت مالی خانواده ات رو برطرف کنی، آن روز،روز توئه!

روزی که با خوشرویی پذیرای مهمون هات میشی و سعی میکنی به نحو احسنت در خدمتشون باشی و به جای غر زدن خدا رو شکر میکنی که توفیق پذیرایی حبیبان الله روداشتی، آن روز، روز توئه!

روزی که در تربیت دینی و اخلاقی فرزندانت تلاش میکنی و سعی میکنی انها رو شایسته ی جامعه اسلامی کنی و صبورانه و مادرانه آهسته آهسته در این را ه با قدمهاشون همراه میشی، آن روز، روز توئه!

روزی که غیبت نمی کنی، حسادت نمیورزی، دروغ نمیگی و... اون هم به خاطر رضای خدا، آن روز، روز توئه!

حتی روزهایی که تو بیماری و خانواده ات نگران و مضطرب .و دلشون یکباره میلرزه و فکر نبودنت آزارشون میده، آن روزهم، روز توئه!

همه ی روزهایی که با صبروشکیبایی در برابر مشکلات مالی خانواده صبوری میکنی و از خواسته هات و نیازهات به خاطر خانواده ات میگذری، روزایی که سخت کار میکنی و حسرت یه خسته نباشید به دلت میمونه، روزایی که فرزندانت، که رنج ها کشیدی تا بزرگشون کردی صداشون رو برات بالا می برند، روزایی که همسرت با خودش خستگی هاشو به خونه میاره و کلافه است، روزایی که هیچ کس قدردان زحمتات نیست، روزایی که احساس تنها یی و تنها بودن میکنی ، روزایی که ... چه فراوانند روزهایی یه جورایی دل مهربون و با محبتت رو به درد می آرن و تو صبورانه در برابر همه ی این نامهربانی ها و سختی ها سکوت میکنی و شاکر خدایی هستی که درد دلتو پیش اون میبری و میدونی که اون همیشه قدرتو میدونه و پاداشت فراموشش نمیشه، همه ی آن روزها هم، روز توئه.

توی زندگی، توی لحظه های خوشی و ناخوشی همیشه یه ردپایی از توهست، از تو و لبخندت، گریه ات، غم هات، صبر بی اندازه ات، نگاه های مهربان و دلواپست، شکرت .

همیشه، همه جا، یه گوشه، جای خالی تو هست.

پس

همه ی لحظه های حضور تو،

همه ی روزهای با تو،

همه ی روزها، روز توست.

و تویی که مبارک میکنی تمام این لحظه ها رو، تمام زندگی رو و تمام ردپاهای حضورت رو.

تویی که با محبت به همسرو فرزندانت، با گذشت و ایثارت، با مهربانی و دلسوزی ات، با احساس مسئولیتت، با صبوریت، باشکرت، با عبادتت، با اخلاصت، باعشقت، مبارک میکنی روزهات  رو.

تویی که همه چیز زندگیت رودررضای خدا میدونی و رضای خدارو همه چیز زندگیت.

پس مبارک باد تمام روزهای با تو بودن ،ای تو که از جنس من و من از جنس تو،

هر روزمون مبارک